De Open Monumentendag in Borne begint traditiegetrouw op sportieve wijze met de Monumenten Run en Fietstocht, georganiseerd door Henk Passies van Fit met Passie. Het is al weer de zesde Monumenten Run en de vijfde Monumenten Fietstocht.
Deze keer vertrekken de hardlopers en fietsers vanaf het Bussemakerhuis. Michelle Ekkelkamp, die hier nog maar paar dagen het scepter zwaait, toetert de eerste hardlopers weg. Heel ver komen ze niet. Na vijftig meter is de eerste stop al bij het Sint Josephsgebouw. Hier staat kunstenaar Ruurd Hallema de groep op te wachten om iets te vertellen over dit moumentale pand. Dit pand is in 1895 gebouwd als een zogenaamd patronaatsgebouw voor alle RK verenigingen voor vergaderingen een bijeenkomsten. In 1923 is het gebouw aanzienlijk uitgebreid. Het werd toen bestemd als café en verenigingsgebouw. Op de voorgevel stond “Arbeidersvereeniging St. Jozef” maar dit is door Hallema onzichtbaar gemaakt. Daarna gaat de groep door naar de voormalige Theresiakerk, thans De Poort van Borne. Hier vertelt Harrie Baartman iets over de geschiedenis van de kerk. Hij is hier zelf misdienaar geweest. Hij kent de trouwrede van de pastoor nog steeds uit zijn hoofd.
Het is dan een heel stuk lopen of fietsen naar de volgende stop bij de Wateropvang Woolde. Henk Lansink van het Waterschap legt uit wat de functie is van dit schitterende gebied is. Vroeger kwamen alle beken in deze regio bij Thiemsbrug, in het huidige centrum van Hengelo, samen. Dit zorgde toen regelmatig voor overstromingen verderop. Door de aanleg van de A35 en het verdwijnen van de landbouw, kwam hier grond beschikbaar. Het waterschap heeft toen samen met Landgoed Twickel, dit wateropvanggebied ontwikkeld. In natte perioden wordt hier het water opgevangen, in droge perioden wordt het water weer ingelaten. Daarnaast is het nu ook een schitterend natuurgebied.
Dan weer stukje terug richting Borne naar de volgende stop. Bij het kleigat staat Gé Nijkamp. Hier stonden vroeger de steenbakkerijen van Scholten en Morselt. Onder een dunne zandlaag zat goede kwaliteit klei op winbare hoogte. Op de plaatsen waar de klei gewonnen is, zijn grote kleigaten ontstaan tot wel 24 meter diep. De tocht gaat verder naar de Joodse Begraafplaats. Hier staat Dave de Leeuw in brandweerkostuum. Hij heeft dienst en kan elk moment opgeroepen worden. Toch staat hij hier om iets te vertellen over de geschiedenis van de Joodse begraafplaats en de Joodse gemeenschap in Borne. De deelnemers gaan verder naar het Witte Huis. Vroeger woonde hier, Jacob Spanjaard, de God van Borne. Nu is dit het hoofdkantoor van zorginstelling Aveleijn. Raoul Evers van Aveleijn leidt ons door het gebouw heen met oude trap, de versierde schoorsteenmantel en natuurlijk in de rookkamer.
De tocht gaat nog verder. Bij de Stephanuskerk staat koster Laurens van Urk ons op te wachten. Hij begint te vertelllen over de bouw van de kerk, die destijds op veel weerstand stuitte. Eenmaal binnen wordt iedereen overweldigt door pracht en praal. De brandgeschilderde ramen die geschonken zijn door welgestelde families uit Borne. Het zijn voorstellingen van heiligen, links de mannen, rechts de vrouwelijke heiligen. We mogen zels even achter het altaar kijken, het heilige der heiligen. Daarna weer door naar de laatste stop, de Meyershof. Hier vertelt Frank Rientjes iets over deze historische plek, waar de familie Rientjes al generaties woont. Al is het enigzins toeval dat ze hier terecht zijn gekomen. En hij vertelt over de hooibroei, waardoor het linkerdeel van de boerderij afwijkt van het rechterdeel. Dan gaan we weer terug naar het Bussemakerhuis, waar iedereen een kopje koffie en gratis krentewegge kan genieten in de tuin. Hier kan iedereen nog even nakletsen over alles wat we gezien en gehoord hebben. Alleen maar lof. Volgende jaar weer eenn nieuwe route met nieuwe verhalen.